Göçmen Ahıska Türklerinde obezite sıklığı, beslenme alışkanlıkları ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi: Bitlis ili Ahlat ilçesi örneği / Evaluation of obesity prevalence, nutrional habits and quality of life of immigrant Meskhetian Turks: The case of Ahlat districtof Bitlis province

Abstract

Araştırmamız Bitlis İli Ahlat İlçesine yerleştirilen Göçmen Ahıska Türklerinin obezite sıklığı, beslenme alışkanlıkları ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmış nicel bir araştırmadır. Çalışmaya 62 erkek, 58 kadın olmak üzere 120 kişi katılmıştır. Katılımcılar 18-72 yaş arasında olup, yaş ortalaması 41,32'dir. Katılımcıların BKİ değerleri %25,0'i normal, %60,8'i hafif şişman ve %14,2'si obez olduğu tespit edilmiş olup obez erkeklerin oranı (%20,7) kadınlardan(%8,1) daha yüksektir. Vücut ağırlığından memnun olanların oranı %73,3'dür. Araştırmaya katılan göçmenlerin %75,8'i hiç spor yapmadığı, %82,5'inin günde 3 öğün yemek yediği ve %60,0'ının günde 6-8 bardak su içtiği belirlenmiştir. %74,2'si yemeklerde ayçiçek yağı kullanılmaktadır. Yağ tüketim şekilleri katılımcıların %33,1'i doğrudan, %34,9'u yakmadan %32,0'ı ise yakarak kullanmaktadır. Katılımcıların %80,8'i obeziteyi bir sağlık sorunu olarak görmektedir. Kadınların yaşam kalitesi ölçeği fiziksel işlev alt boyut ortalaması (80 ± 29,27) erkeklerden (68,30 ± 29,69) daha yüksektir. Genel sağlık alt boyut ortalaması erkeklerde (55,69 ± 12,92) kadınlardan (49,51 ± 9,39) daha yüksektir. Yaşamsallık alt boyut ortalamaları erkekler (55,34 ± 7,48) ve kadınların(54,67 ± 8,95) benzer olduğu, sosyal işlev alt boyutunda erkekler (57,97 ± 20,50) kadınlardan (52,62 ± 15,86) daha aktif iken benzer şekilde mental rol alt boyutunda da erkekler (70,69 ± 43,29) kadınlardan (58,06 ± 46,72) daha güçlü olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Mental sağlık alt boyutunda ise erkeklerin ortalaması daha yüksektir. Ahlat'a yerleştirilen Ahıskalıların BKİ değerleri ortalama olarak yapılan ölçümlerin sonucuna göre yüksek çıkmıştır. BKİ değerleri ortalamanın üstünde olan toplumların sağlıklı beslenmediği, kronik hastalıklara karşı savunmasız olduğu bu nedenlerden dolayı yaşam kalitelerinin de düşük olması yaptığımız çalışmanın analizler sonucu ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlara göre göçmenlerin olası afetlere karşı dirençsiz bir toplum olduğu söylenebilmektedir. Göçmenlerin afetlere karşı dirençli bir toplum olabilmesi için; ekonomik olarak desteklenmeli, günlük sosyal faaliyetlere katılımları teşvik edici programlar arttırılmalı, doğru beslenme konusunda bilinçlendirilmeli, spora teşvik sağlanmalı eğitim kursları başta okuma yazma olmak üzere mesleki eğitimlere katılımların daha çok olması için yönlendirme bilinçlendirmeler yapılmalıdır.