SAʻDÎ-İ ŞÎRÂZÎ’NİN MERSİYELERİ

Abstract

Fars edebiyatının ünlü simalarından olan Saʻdî-i Şîrâzî’nin manzum eserlerinde on tane mersiye bulunmaktadır. Bu mersiyeler içerisinde özellikle son Abbâsî halifesi Müstaʻsım Billâh’ın 1258 yılında Bağdat’ı işgal eden Hûlâgû’nun emriyle öldürülmesi ve Bağdat’ın işgali hakkında yazılan mersiyeler özel bir yere sahiptir. Saʻdî mersiyelerinde meydana gelen olayları imkânı ölçüsünde değerlendirdikten sonra insanlığın hizmetine sunmuştur. Mersiyelerinde zulme, çirkinliğe, faniliğe, iyiliğe, acıya, kedere, dünyanın vefasızlığına ve ölüme vurgu yapmıştır. Mersiyelerinde feleğe sitem etmiş, dünyanın geçici ve aldatıcı olduğuna işaret etmiş, ölen şahıs veya yıkılan şehrin arkasından üzüntüsünü ifade etmiştir. Saʻdî’nin haklarında mersiye yazdığı şahıslar genellikle nüfuzlu kişilerdir. Bu makalede Saʻdî’nin yazdığı on mersiye ele alınmış ve bunları kimler için yazdığı konusuna değinilmiştir.