Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur Romanında Antagonist Figür
Abstract
Romanda aksiyonun ortaya çıkarılması ve devam ettirilmesi çeşitli “çatışma” biçimlerinin varlığıyla
mümkündür. Çatışmanın ortaya çıkması için ise başkişinin temsil ettiği değerlerin karşıtını temsil
eden bir “antagonist” (karşıt) figür gereklidir. Antagonist figür, başkişinin temsil ettiği değerleri
görünür kılar ve söz konusu değerlerin somutlaşmasını sağlar. Antagonist figürler, başkişinin temsil
ettiği değerlerin karşısında yer alarak kurguda dramatik aksiyonun entrik düğümlerini ortaya
çıkaran, zıt değerlerin temsilcisi ve başkişinin kendini gerçekleştirmesi önündeki engel kişilerdir.
Huzur romanında başkişinin tam karşıtı olan Suat, her ne kadar “nihilist” kişiliği ve Dostoyevski’nin
roman karakterleriyle kurulan ilgi dolayısıyla ele alınmışsa da romanın dramatik aksiyonu
bağlamında değerlendirildiği söylenemez. Bu çalışmada, Huzur romanında muayyen değerlerin
temsilcisi konumundaki başkişi Mümtaz’ın bireysel ve toplumsal karşıtı olan ve Mümtaz’ın kendini
gerçekleştirmesini engellemek için intihar eden Suat üzerinden antagonist figürün romandaki işlevi,
romanın dramatik aksiyonuna etkisi incelenecek ve Huzur romanında sorunsallaştırılarak tartışılan
“tematik değer-karşıt değer” Suat üzerinden okunacaktır. Suat’ı değerlendirirken Tanpınar’ın
müstakil olarak yayımlamak istediği ama tamamlayamadığı Suat’ın Mektubu isimli eserden de
istifade edilecektir. Çünkü Suat’ın Mektubu sadece Huzur’da bırakılan boşluğu doldurmaz, aynı
zamanda okurun, olayları Suat’ın bakış açısından izlemesine olanak sağlar. Bu nedenle Suat’ın
Mektubu üzerinden yeni bir değerlendirilmenin yapılması Huzur’un anlam katmanlarının
çözümlenmesi açısından bir imkân sunmaktadır.
Collections

DSpace@BEU by Bitlis Eren University Institutional Repository is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported License..