Dünya Öğretmeni Jiddu Krishnamurti'de Eğitimin İşlevi

Abstract

Eğitim, Krishnamurti için en önemli konulardan biridir. Neden eğitim görüldüğü, niçin eğitim denildiği zaman tarih, matematik, coğrafya veya başka bir bilim dalının öğrenilmesinin anlaşıldığı; niye okula gidildiği; neden insanların bilgiyle, tıka basa doldurulduğu; eğitim adı verilen şeyin ne olduğu; çocukların, anne-babalarının kendilerini neden okula gönderdikleri; kendilerinin neden burada oldukları ya da öğretmenlerinin onlara neden burada olduklarını sorup sormadığı onun eğitime yönelik felsefi düşüncesinin temel sorularıdır. Krishnamurti için, eğitimin ve eğitimli olmanın anlamının ne olduğunu ve niçin eğitimli olmak istendiği bilinmeden uygulanan her sistemde eğitim, amaç olmaktan öte bazı çıkarsal durumlar için araç olur. Böylelikle sınavları geçmek, diploma sahibi olmak, derece almak, iş sahibi olmak, evlenmek vs. durumlar toplumsal değerler kabul edilen "para, konum, prestij, güç" uğruna araçsallaşır. Araçsallaşan eğitim ise, ona göre gerçek eğitim değildir. Gerçek eğitim, zekâyı geliştiren ve böylece kişinin korkularıyla yüzleşmesi ve korkularını yenmesiyle mümkündür. Başkalarının sizin hakkınızda ne söylediğini veya ebeveynlerinizin ne diyeceğini kafanıza taktığınız an korkunun esiri oluverirsiniz. O zaman eleştirilmekten, başkalarının sizin için ne düşüneceğinden, cezalandırılmaktan, sınavı geçememekten korkarsınız. Birlikte yaşamda bu şekilde bir durum olağan gözükse de birlikte yaşamak başkadır; birilerinin kıskacında yaşamak farklıdır. Bu yüzden bireylerin korkularının nedenlerinin farkına varmaları ve onları kavramalarına yardım etmek, eğitimin özünü teşkil etmelidir. Bu bağlamda bu çalışmadaki temel amacımız, daha on üç yaşında 'Dünya Öğretmeni' seçilen Krishnamurti'nin bireyin korkudan kurtulması ve dolayısıyla çeşitli önyargı ve koşullamalar sarmalından sıyrılması için eğitime yüklediği işlevi, bütün yönleri ile serimlemek ve bu çerçevede "neden ve nasıl bir eğitim" sorusuna cevap aramaktır.