Kur’ân Tilâvetinde Lahn Olgusu ve Fatiha Suresindeki Yansıması

Abstract

Kur’ân tilâvetini Fem-i Saadetten (s.a.v.) duyulduğu şekliyle icra etmek, her türlü ilave veya noksanlıktan salim hale getirmek, her Müslümanın titizlikle üzerinde durması gereken bir konudur. Bu çalışmada, hem ilk dönem kıraat âlimlerinin üzerinde derin araştırmalar yaparak tespit ettikleri hatalı okuyuşlar; hem de sonradan vuku bulan ve gittikçe yaygın hale gelen tilâvet hataları üzerinde durulmuştur. Özellikle, konunun anlaşılmasında önemli bir etken olarak kelimenin sözlük ve terimsel açıklamalarında ortaya çıkan çoklu anlam kargaşasının giderilmesi hedeflenmiştir. Çünkü lahn kelimesi bir taraftan “nağme yapmak, makamlı okumak” gibi anlamlara gelirken bir taraftan da, “sözün kastedilen anlamının dışında kullanılması, haktan meyledip batıla sapmak” gibi birbirine zıt anlamlar içerir. Kıraat ve tecvîd ilminde ise; “harflerin zat, sıfat ve tecvîd kurallarına riayet etmemekten kaynaklanan okuyuş hataları” anlamına gelmektedir.