Bitlis İli’ndeki Obez Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Obeziteye ve Çocuklarına Yaklaşımı

Abstract

Bu çalışmada 2014 yılında, Bitlis İlinde ikamet eden, obez çocuğa sahip ebeveynlerin (s=50) çocukluk çağı obezitesine ve obez çocuklarına olan yaklaşımları ile ailenin yapısı ve sosyo-demografik özelliklerinin çocukluk çağı obezitesinin gelişimini nasıl etkilediği, obeziteyle ne kadar mücadele edebildikleri, bu mücadeleleri esnasında çocuklarına ne şekilde davrandıkları ve yaklaşımlarının hangi faktörlere göre değiştiğini incelemek amaçlanmıştır. Kesitsel araştırma olarak planlanan çalışmada veri toplama aracı olarak; 26 soruluk bilgi formu ve 13 soruluk bir anket formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler IBM SPSS 20® programında, sıklık ve Pearson ki-kare testleriyle değerlendirilmiş, p<0.05 düzeyi istatistiki açıdan anlamlı kabul edilmiştir. Ebeveynlerin %68’i çocuklarının diğer çocuklara göre sağlıksız olduğunu ve %76’sı çocuklarının obezite sorunu olduğunu düşündüğünü ifade etmiştir. Ebeveynlerin %72’si yeme-içme konusunda obez çocuklarına baskı yapmadığını, %28’i ise fiziksel veya psikolojik baskı uyguladığını belirtmiştir. Ebeveynlerin %40’ı bu sorunu ortadan kaldırmak için herhangi bir yönteme başvurmadığını dile getirmiştir. İl ve ilçede yaşayan ebeveynler çocuklarının obezitesini büyük bir sorun olarak gördüklerini ifade etmiştir (p<0.05). Köyde yaşayan ebeveynlerin %75’i ise çocuklarına obeziteleri nedeniyle alay eder şekilde tepki verdiğini belirtmiştir (p<0.05). Ebeveynlerin eğitim seviyeleri ile çocukları obez olduğu için kendini suçlama durumları arasındaki farkın anlamlı olduğu bulunmuştur (p<0.05). İncelenen bazı sosyo-demografik özelliklere (ebeveynlerin eğitim durumu, mesleği ve yaşadıkları yer) göre ebeveynlerin çocukluk çağı obezitesine ve obez çocuklarına olan yaklaşımlarının farklılık gösterdiği görülmüştür. Bu mücadelelerinde başarılı olabilmeleri için ebeveynlerin konuyla ilgili uzman kişilerden yardım almaları gerektiği düşünülmektedir.