Bitlis İlinde Rutin Olarak Diyaliz Ünitesine Bağlanan Diyaliz Hastalarının Sıkıntı Durumlarının Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma diyaliz ünitesine rutin olarak bağlanan diyaliz hastalarının sosyal ve psikolojik sıkıntı durumlarını belirlemek için yürütülmüştür. Anket şeklinde hazırlanan 26 soru ile hastaların diyaliz ünitesine bağlanırken yaşadıkları sıkıntı durumları hakkındaki görüş ve düşüncelerini, diyaliz ile ilgili farkındalıklarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Yürütülen çalışma Bitlis Devlet Hastanesi ve Tatvan Devlet Hastanesi’nde toplam 70 diyaliz hastası ile yapılan anket çalışmasının sonuçlarını içermektedir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi IBM SPSS Statistics 20® Paket Programıyla Ki-kare ve Sıklık testleri uygulanarak yapılmıştır. Elde edilen istatistiksel bulgulara göre; hastaların medeni hali ile böbrek nakli için yeterli girişimlerde bulunma durumları, ailesinin maddi destek sağlarken yaşadığı sıkıntı durumları, hastalık nedeni ile sosyal aktivitelerde kısıtlılık ve aile içi ilişkilerde sorun yaşama durumları arasında önemli farklılık olmadığı (p>0.05) görülmüştür. Cinsiyet ile aile içi ilişkilerde sorun yaşanması arasındaki farkın anlamlı (p<0.05) olduğu bulunmuştur. Hastalıklarını öğrendikten sonra hastaların %27.1’i profesyonel destek almıştır. Hastalıklarını ilk öğrendiklerinde ise; %18.6’sı umutsuzluğa kapılmış, %15.7’si gelecek kaygısı yaşamış, %8.6’sı inanamamış, %18.6’sı kabullenememiş, %8.6’sı hiçbir şey hissetmemiş, %2.9’u şok yaşamış, %10.0’u çok üzülmüş, %15.7’si kabullenmiş ve %1.4’ ü de hastalığının ne olduğunu merak etmiştir. Hastaların büyük bir kısmının diyaliz merkezine giderken ulaşımda sıkıntı çekmedikleri belirlenmiştir. Sonuç olarak; diyalize bağlandıkları sürece, hastaların %48.6’sının hiçbir zaman sıkıntı yaşamadığı, %32.9’ unun bazen, %12.9’ unun çoğu zaman, %5.7’ sinin ise her zaman sıkıntı ve dışlanma durumu yaşadığı anlaşılmıştır.